Deze tekeningen zijn onderdeel van het project ‘No Worry Zone’. Dat gaat over een hedendaagse vorm van het paradijs. Ik noem de tekeningen brontekeningen omdat het de eerste schetsen zijn waarmee ik uit wil zoeken wat ik me voorstel bij een ‘No Worry Zone’:
Een plek waar het dwingende en rumoerige dagelijks leven geen vat op je heeft, een plek zonder zorgen, een soort immaterieel paradijs.

Het klassieke paradijs, de Hof van Eden, werd van oudsher voorgesteld als een ideale plek, een lusthof waar alles in harmonie is. Stel dat je daar naar toe zou kunnen gaan, zou het dan die ideale plek kunnen blijven?

Ik denk het niet want ook daar wordt je op den duur gestoord door je eigen onrust, en voortgejaagd door niet vervulde of onvervulbare verlangens.
Mijn ‘No Worry Zone’ is daarom geen fysieke plek, maar eerder een een zone in de tijd. Een periode of een moment waarin alles klopt.

Hoe beeld je zoiets af? Ik heb geen idee. Tekenend en schilderend probeer ik hier antwoord op te vinden.
Wat wel duidelijk is, is dat ik afbeeldingswijzen en symbolen nodig heb die niet expliciet verwijzen naar een ruimtelijke wereld.
Deze brontekeningen deden dienst als een soort alfabet, een vocabulaire waarmee ik mijn verhaal zou kunnen vertellen met verf op papier of op doek.

Het zijn nog niet uitgekristalliseerde gedachten. Het tekenen is een manier om onbewuste of schijnbaar onlogische ideeën ruimte te geven en de grenzen van een nieuw thema te verkennen.
Dit No Worry Zone project is nog steeds een work-in-progress.